+ 01:51:40

........... we zijn in de plus geëindigd.

Dat houdt in, dat ik 19:51:40 uur deze week aan het huishouden heb besteed, iets meer dan gemiddeld dus, maar geen opzienbarend resultaat. Het zou dus heel goed kunnen kloppen dat we gemiddeld 18 uur aan het huishouden besteden, de één een beetje meer en de ander een beetje minder.Ik heb niet het idee dat ik veel gedaan heb deze week, dus ik denk dat ik volgend jaar nog eens een weekje ga timen, om te zien of er verschil is als er straks niet in huis geklust wordt.

Gisteren heb ik lekker wat strijk staan weg werken. Opgeruimd en gekookt. En die eeuwige vaatwasser uit en in ruimen, dat neemt ook wel aardig wat van de tijd. En ik heb ook nog een wasje gedraaid.

Nu even geen projectjes, nou ja dat zeg ik nu wel.......... maar ik ga dus wel aan een paar knutselprojectjes beginnen waar ik nog niet al teveel over kan zeggen. Maar wie weet, zit er toch wel een blogje af en toen in.

01:32:36

.... daar strandde de timer gisteren op!

Een dikke drie uur en dat voor de zondag! Nou ja moet kunnen, eerst was er dat uitgebreide ontbijt voor Lief, zelf hield ik het alleen bij pancakes. Dan maakte ik tussen de middag een soepje en stond ik 's avonds ook weer uitgebreid achter het fornuis (bij wijze van spreken dan, want er ging een groot deel in de stoomoven) Ik was er al achter dat ik de meeste tijd aan het bereiden en verkrijgen van eten besteed. Toch ziet mijn huis er wel redelijk schoon en opgeruimd uit. Nou ja behalve dan het bureau en de kamer waar ik uit aan het vertrekken ben. Daar heb ik nogal een puinhoop gemaakt. In de kamer zet ik alles wat op dit moment elders geen plekje heeft en op het bureau alles waar ik op dit moment mee bezig ben. Ik zal me in ieder geval als doel stellen om vandaag het bureau op te ruimen en wat aan de strijk te doen. Moet lukken denk ik zo.

En volgende week, zal ik dan nog een weekje gaan timen, of zal ik een ander project verzinnen. U hoort het nog. Fijne dag!

04:44:47

........ vanmorgen getimed.

Niet zoveel gehuishoud (lol) en makkelijk gegeten. Alleen een naar klusje gedaan en daar toch wel enigszins trots op. Al een hele tijd geleden begonnen met gordijnen te maken, ik streek alleen op één gordijn het band aan de verkeerde kant. Ik wist even niet wat of hoe, dus ik legde ze in de kast. Maar omdat Lief toch een extra dagje ging werken vanwege de één of andere telling, besloot ik ook maar iets nuttigs te gaan doen. Met heel, heel veel stoom heb ik het eraf gekregen zonder al teveel schade. Alleen aan het einde zijn er lijmresten achter gebleven omdat ik het toen zonder stoom probeerde, het is een klein stukje wat ik er eventueel nog af kan knippen omdat ik mijn gordijnen altijd heel ruim opmeet. Want volgens mij kan overdaad bij gordijnen geen kwaad. Daarna had ik geen zin meer om te naaien dus ben ik films gaan kijken en lui gaan doen. En dat was ......... heerlijk.

05:59:05

..... daar staat de teller deze ochtend op.

Voor mijn gevoel heb ik niet zoveel gedaan gisteren, maar uit het timen blijkt dat ik toch een respectabele twee uur bezig ben geweest. Gewoon een beetje opruimen, stofzuigen en koken. Geen enerverende dingen in huis. Lekker tijd aan mezelf besteed en mezelf in de steigers gezet voor een heerlijk avondje uit.

Nu zit ik tussen de gordijnen, die ik had laten liggen omdat ik een foutje had gemaakt. Foutje is herstelt nu op een acceptabele manier, dus ik kan weer verder met het naaien gaan. Wat vinden jullie, is gordijnen naaien ook huishoudelijk werk?

Tijd is een raar ding...

Steeds betrap ik mezelf erop dat ik de tijd tegen wil houden, nu ik aan het timen ben. Alsof ik zoveel mogelijk dingen in zo weinig mogelijk tijd wil stoppen. En dan moet ik weer even nadenken wat ik met dit onderzoek wilde aantonen. En daar heb ik eigenlijk niet goed over nagedacht. Vond ik het veel die 18 uur die wij als gemiddelde Nederlander aan het huishouden besteden? En dan kom ik op het punt dat ik eigenlijk geen idee heb, of het veel of weinig is? Zelfs niet of het de waarheid is of toch enigszins bezijden de waarheid. Hoe waarheidsgetrouw hebben de mensen de vragen van dit onderzoek beantwoord, zoals ze het werkelijk doen, of toch een beetje beïnvloed door hoe ze denken dat ze het moeten doen? Want eerlijk gezegd weet ik echt niet hoeveel tijd ik overal aan besteed. Daar kom ik nu wel enigszins achter. Voor iemand die fulltime werkt vind ik het ook een beetje veel om daar 18 uur mee bezig te zijn. Je moet toch ook nog wat ontspannen en plezier maken in je leven. Maar voor iemand die niet werkt, moet het toch te doen zijn. Voor mezelf had ik van te voren eigenlijk het idee dat ik er lang niet aan zou komen, ik heb namelijk geen hoge pet op van mijn huishoudcapaciteiten. Eigenlijk dacht ik dat ik huishoudelijk werk ook helemaal niet leuk vind............ maar............... ik ben een keukenprinses, ik vind het leuk om te koken en alles zelf te maken, geen pakjes en zakjes hier (op een enkele uitzondering na). Omdat ik het leuk vind zag ik dat eigenlijk niet als huishouden! Ja hoe krom kunnen je gedachten zijn? Boodschappen doen, waar ik ook best wel veel tijd aan besteed, kwam in het verlengde van dat koken en vind ik ook niet vervelend om te doen. Het mijn inziens werkelijke huishouden, dat zijn de minder leuke klussen, waarmee je eigenlijk niets creëert, waarmee je alleen de boel onderhoudt en schoonhoudt. Misschien wordt het leuker als ik daar ook eens iets ga creëren. Nieuwe gordijnen, een leuk vloerkleed. Maar eerst het oude weg dan. Ik ga maar weer eens aan de slag met de Huishoudcoach! Dat werkt goed, ik moet het alleen wel vol blijven houden als er soms iets tussen komt, wat natuurlijk altijd gebeurt en dan gewoon weer verder gaan, waar ik gebleven was. Het traject van de eerste weken kan ik eigenlijk wel versnelt doen, omdat dat al eerder is gedaan en het nu alleen onderhoud zal zijn wat ik daar moet doen. Tenminste dat hoop ik! Ik hoop niet dat ongemerkt mijn kasten weer dicht geslipt zijn.  O ja de timer staat op 07:05:51 uur. En dan vergeet ik elke morgen nog dat ding aan te zetten als ik ontbijt en lunchbox maak.

Het lijkt hier momenteel wel een huishoudblog, maar laat je niet verleiden het is maar tijdelijk............. of .... het moet met lukken om van het huishouden ook Ta Da! te maken.

Een beetje van dit....

.... en een heleboel van dat. Maar allereerst de timer, die staat op 10:23:32, dat is een hele hap tijd die ineens weg is. En ik heb qua poetsen alleen maar de voorraadkast schoongemaakt en heringericht, en dat was wel nodig om plaats te maken voor alle nieuwe levensmiddelen, die ik aangeschaft had. Gisteren zouden er twee bestellingen binnen komen en dat gebeurde ook, van de ene dacht ik te weten hoe laat hij zou komen en van de andere hoopte ik dat hij vroeg genoeg zou komen zodat ik ook nog tussendoor wat boodschappen zou kunnen doen. En gelukkig gebeurde dat ook.

Voor verse kruiden naar de groenteboer in Oud Rijswijk, die heeft een redelijk assortiment voor een hele schappelijke prijs, en daarna nog naar de Reformzaak en naar de Delicatesse-winkel, ik kon alles kopen wat ik wilde behalve misopasta, volgens de toko moest dat gewoon bij de grootgrutter te koop zijn, maar helaas had ik dat niet gecheckt.'s Avonds werden de boodschappen van de grootgrutter bezorgd, maar meer dan een uur later dan afgesproken, ik was netjes van te voren gebeld en ik mag een tegemoetkoming bij mijn volgende bestelling verwachten. Boodschappen doen kost tijd, veel tijd, dat mag wel duidelijk zijn nu er al zoveel tijd verstreken. zelfs als je het laat bezorgen is het toch altijd weer een heel karwei om alles weer netjes in de kasten, koelkast en vriezer te krijgen.

Een andere tijdvreter is hier de bereiding van eten, alles wordt hier echt gekookt, zonder pakjes, alleen voor kruidenpasta's zonder rare toevoegingen maak ik een uitzondering. En nu heb ik me nog iets extra werk op de hals gehaald door wat te gaan experimenteren met glutenvrije producten. Eerst liet ik de etenswaren die gluten bevatte gewoon vervallen, ik at geen brood, koek, pasta en nog een heel scala aan producten meer. Maar zo langzamerhand is de behoefte aan ook eens iets bij de koffie of glaasje wijn ontstaan. Lekker tapenade, maar waar smeer je het op als je geen brood meer eet en de komkommer je neus uitkomt. Dus gisteren meteen al twee experimenten gestart, appel crumble, die heeft het niet eens tot de foto gered, dus vanavond als Naomi komt eten nog maar eens proberen. En ik maakte ook granola voor het ontbijt. Nou ik heb die granola net op en het is echt een succes recept, veel en veel lekkerder dan het ontbijtproduct dat ik klant en klaar koop. Het kost even wat tijd, maar dan heb je ook wat.

Gewoon een andere dag in het paradijs...

Gisteren bleef de timer op 14:49:53 staan en daar staat hij nog steeds op. Nog niets gedaan zelfs geen ontbijt gemaakt, nou ja alleen dan thee en koffie. Drie uur en tien minuten dus huisgehouden, dat zal net iets boven het gemiddelde zitten. Ik heb niet echt bijzondere dingen gedaan, gewoon het normale onderhoud, slaapkamer gedaan en het bed verschoont, twee wassen gedraaid en een vaatwasser. Het toilet en wat dingetjes in de badkamer en ook nog een bestelling geplaatst. Tussen de middag een salade gemaakt en 's avonds was ik ook snel klaar met koken ik heb eigenlijk alleen maar iets wat ik eerder ingevroren had in de oven gezet. Daarnaast heb ik ook nog een paar uurtjes aan de zolderkamer geklust, maar die tijd heb ik niet meegerekend.

De plannen voor vandaag zijn de voorraadkast onderhanden nemen, want als het goed is komt er vandaag een bestelling binnen met allemaal nieuwe producten. En vanavond komt de bestelling van de grutter die op de kleintjes let. Ik laat de boodschappen sinds kort weer bezorgen, ik heb geen rijbewijs en Lief heeft al zo'n lange en drukke werkweek, dat ik hem daar niet mee lastig wil vallen. Echt een tijdbesparing is het denk ik niet voor mij omdat is toch vaak even wil kijken wat er allemaal te koop is. Maar voor Lief scheelt het behoorlijk wat vrije tijd. En de kosten vallen ook heel erg mee, normaal laat ik het voor het goedkoopste tarief bezorgen dat is € 4,95 er is dan wel een langere periode waarin de de boodschappen bezorgd kunnen worden, maar dat vind ik niet zo erg. Ik bestel niet elke week maar zo ongeveer om de twee weken. Tussendoor haal ik alles wat vers is en wat ik vergeten ben zelf. De boodschappen worden keurig netjes twee trappen op naar boven in de keuken gedragen. Nou ja in de eetkamer want in de keuken is nauwelijks plaats.

Ondanks de zware baan van Lief, helpt hij mij toch altijd wel mee waar hij kan, maar ik denk dat als ik aan de 18 uur huishoudelijk werk in de week kom, dat eigenlijk nauwelijks nodig is. Tenminste als ik straks het achterstallig werk ook heb gedaan, wat hier zeker ook aanwezig is. Ik denk maar even aan twee volle manden met strijkgoed, met een kop erop. En nog steeds heb ik geen idee waar dit gaat eindigen of waar het me gaat brengen. Ja Haagje gaat flink huishouden.............. het is maar dat u het weet.

Niet objectief

11:55 uur... dit gaat geen objectief onderzoek worden zoveel is nu al duidelijk. In deze paar uur heb ik al een omslag gemaakt. Wonder boven wonder kijk ik door dit project in hele korte tijd al heel anders tegen het huishouden aan. Ik heb nu al een paar keer bedacht dat wat ik deed niet erg efficiënt was, en dat er toch betere manieren zijn om het te doen. Ineens lijkt het huishouden van een noodzakelijk kwaad in werk te zijn verandert. WERK...............? Ja werk, mij arbeidsethiek is altijd bijzonder hoog, maar mijn huishoudethiek is er een van laat maar waaien morgen is er weer een dag en wie dan leeft die dan zorgt. Maar nu ik het aan het bijhouden ben, moet ik dingen van mijzelf, zoals efficiënt zijn, ik betrap me erop dat ik het nu geen goed plan vind om met mijn warme thee te gaan zitten, nee ik moet eerst wat karweitjes doen, zoals het gasfornuis inspuiten en ook de wc kan alvast even in mijn (milieuvriendelijke) reiniger gezet worden, zodat het in kan trekken terwijl ik mijn thee drink.

De tijd staat nu op 17:22:50 en ik heb alleen maar een beetje opgeruimd, de vaatwasser in en uitgeruimd, het aanrecht schoongemaakt. Een bestelling gedaan. Ik heb nog steeds geen idee waar dit gaat eindigen, met mijn hernieuwde inzichten en ethiek, een objectief onderzoek gaat het al helemaal niet worden, want ik ben niet objectief meer, het heeft nu al invloed op me. Een goede hoop ik.

18 uur!

Tijdje niet geblogd hier en ook niet met lijstjes bezig geweest. Maar besloten dat dit mijn projecten blog gaat worden, en vandaag zijn we om 09:00 uur gestart met een nieuw project:

18 uur

Vanochtend op het nieuws het bericht dat we voor het eerst minder tijd aan huishouden zijn gaan besteden. Zo'n tweeën half uur minder dan in 2006 nog het geval was. We komen gemiddeld aan de 18 uur om ons huishouden draaiende te houden. We besteden dingen uit, koken met half preparaten of warmen misschien alleen wat op en steeds meer huishoudens beschikken over een vaatwasser.

Ik doe mijn huishouden altijd tussen neus en lippen door, laat me snel afleiden en doe dan weer even een tijdje iets anders. Geen idee dus hoeveel tijd ik werkelijk kwijt ben. Om 09:00 uur vanmorgen heb ik een timer op 18 uur gezet en steeds als ik een huishoudelijk klusje doe zal ik de timer activeren. Ik ben heel benieuwd. Ik ben niet zo'n geweldige huisvrouw vind ik zelf, misschien heb ik gelijk daarin, misschien moet ik mijn beeld bijstellen. En misschien activeer ik mezelf hiermee wel tot het doen van klussen die anders blijven liggen. We zien wel. Ik hou jullie op de hoogte.

Inspiratie

Mag ik van jullie inspiratie gebruik maken om twee nieuwe items aan mijn Ta Da lijst toe te voegen?

Ongehoorzaam

Wat baalde ik de vorige keer toen de uitslag van het bloedprikken niet goed was en nog meer toen het twee weken later nog steeds niet was verbetert. Ik had me zo streng aan het voedingsadvies gehouden van de diëtiste, en nog had het niets geholpen. Dat komt vaker voor dat mensen niet goed in te stellen zijn kreeg ik te horen. Dat komt vaker voor stond ook in het boek over diabetes dat ik van de zorgverzekeraar had ontvangen. Ik werd er opstandig van, wilde dat hele voedingsadvies over boord gooien, maar ik durfde niet goed. Ik ging nadenken over wat ik at en wat de effecten ervan waren, en ik kwam steeds meer tot de slotsom dat een andere manier van eten misschien wel beter was. Ik stapte langzaam over op mijn manier van eten, maar voelde me ondertussen steeds schuldig dat ik me niet aan het voedingsadvies van de diëtiste hield en was ook bang dat het misschien niet zo goed was wat ik deed. Ik sprak daar ook met anderen over en een paar weken terug was er iemand die tegen me zei,'Probeer het gewoon, je gaat er toch niet direct dood aan'. En dat zette wel een knop bij me om, vanaf die tijd was het niet meer voorzichtig proberen, maar vol overgave eten zoals ik dacht dat het goed was.

Vorige week heb ik weer een bloedonderzoek gehad, eerst had ik het prikken op zich al uitgesteld, daarna het bellen met de dokter voor een afspraak, maar vandaag ben ik toch maar gegaan. En ....................... Ta Da! Alle waarden waren prima, zelfs behoorlijk gedaald, bloeddruk helemaal oké en ik ben ook nog twee kilo afgevallen!!! Het is toch prima om op je intuïtie te vertrouwen.

Picknicken

Ik ging met Kleine Meid picknicken in het Rijswijkse Bos. We zaten er nog maar net of het begon een beetje te regenen. Iedereen ging naar huis, maar wij legde ons kleedje onder de bomen. En bliezen de mooiste bellen met onze bellenblaas die je je maar voor kunt stellen. De regendruppels voelde lekker aan en onder de bomen bleef het droog. Daar genoten we van het meegebrachte fruit. Ineens kwam er een herdershond op ons afgerend, met leiband, zonder begeleider. En die kwam ook niet.

De hond bleef gezellig bij ons, we speelden wat met hem, maar op een gegeven moment wilde we toch naar huis. Maar laat je die hond dan zomaar aan zijn lot over? Er was verder niemand, dus als er iets moest gebeuren was de hond geheel afhankelijk van ons. De politie maar gebeld, het duurde een kleine vijftien minuten voor ik ze aan de lijn had. Ik werd doorgeschakeld naar meldkamer Den Haag, ze hadden geen idee waar het Rijswijkse Bos zich bevond. Ik heb het op zijn best uitgelegd, maar ik ben geen echte Hagenees of Hagenaar en ik weet dus ook niet al de straatnamen. Ik werd terug gebeld door meldkamer Rijswijk, maar die hadden ook al niet echt een idee waar te zoeken, al kwam ik daarmee toch eerder op de locatie waar ik me bevond. Er zou een wagen komen om de hond op te halen. Er werd nog wel gevraagd of het een gevaarlijke hond was en of er versterking nodig was. Nee dus, laat de versterking maar thuis als ik de hond aankan. Want ik ben heel voorzichtig met honden die ik niet ken.

 En inderdaad de wagen kwam, maar de agenten keken beide naar de kant van de kinderboerderij en niet naar de kant van het Rijswijkse Bos waar ik stond, zoals afgesproken. Ik belde terug maar kreeg weer het eindeloze bandje dat ze in gesprek waren en hing dus op voor het geval ze mij zouden bellen. En inderdaad na verloop van tijd werd ik weer gebeld. Ik vertelde dat ze me voorbij waren gereden en dat ik aan de kant van het bos stond en dat al mijn gezwaai niet hun aandacht had getrokken. Ze zouden nogmaals een wagen sturen. En zo gebeurde het. De hond werd opgehaald en wij hadden een heel avontuur beleefd.

Nooit een moment verveling.

Haha, ik ben even vergeten hoe dat was, nooit een moment verveling. Want hij slaat soms toe de laatste tijd. Maar deze week was zo'n week dat de verveling ver te zoeken was, ik ben aan sommige dingen die ik van plan was niet eens toe gekomen. Zo hoorde ik maandag terwijl ik het blogje over papa's hoge hoed schreef, dat mijn middelste gaat trouwen, in augustus al. Ze is zwanger en hoewel ze altijd van plan waren om pas daarna te trouwen met hun eigen kinderen als bruidskinderen, vinden ze het nu toch prettiger omdat van te voren al geregeld te hebben. Dat kwam dus best wel onverwacht. Maar het is ook wel behoorlijk....

Minder Ta Da! was dat woensdag mijn schoonzoon, de vriend van mijn jongste naar het ziekenhuis gebracht werd per ambulance. Waarschijnlijk een grote niersteen, hopelijk horen we daar volgende week meer over. Gelukkig konden we Kleine Meid opvangen en haar papa en mama wat ondersteuning bieden.

Wat dan weer wel helemaal....

......was,

dat middelste en ik zaterdag op pad gingen om een bruidsjurk te kopen. Blijkbaar wisten ze van Jill's dat het zo'n heugelijke dag was, want ze deelden aan iedereen op straat bubbels zonder alcohol uit, wat natuurlijk prima paste in het straatje van de zwangere bruid to be! Wij proosten dus en brachten een toast uit op het vinden van de perfecte jurk.

De bruidswinkel was snel gevonden en het passen kon beginnen, na twee jurken was ze in principe al geslaagd, maar we besloten toch de rest van de jurken ook te passen. Er was er geen één bij die meer de goedkeuring kon vinden dan de tweede jurk en die is het ook geworden. Onderstaande taferelen zijn ons dan ook geheel bespaard gebleven. We zijn heel vriendelijk geholpen en alles ging naar wens. Ta Da!

We zijn nog gezellig iets gaan drinken en besloten toen terug naar het station te lopen ipv met de bus zoals we gekomen waren. Ik had alleen mijn navigatie op auto staan ipv op voetganger zonder het te weten, waar door we dus een behoorlijk grote wandeling gemaakt hebben.

Nee saai was het niet deze week.

Iedereen kan toveren!

Er was iets gebeurt bij Kleine Meid op school, waar we allemaal een beetje van waren geschrokken. Kleine Meid niet in het minst. In haar tweede week op school had ze toen ze naar de vis keek de kleurpotloodjes omgestoten en een klasgenootje ook van vier had haar dreigend toegesproken dat ze haar dood ging maken en als ze buiten kwam dan ging ze haar slaan tot het bloed kwam. Kleine Meid had een paar dagen niet buiten durven komen. Papa en mama waren ontzettend boos geworden en de hele familie was verontwaardigt dat dit soort dingen in groep 1 kunnen voorkomen. Dat kinderen schijnbaar thuis met dit soort dingen geconfronteerd kunnen worden en dan zelf de bully gaan spelen bij leeftijdsgenoten. Iedereen die kinderen heeft weet dat dit gekopieerd gedrag is. Later had ze Kleine.'  Meid ook nog eens voor baby uitgescholden, wat natuurlijk ook niet goed was gevallen. Maar Kleine Meid is een beetje faalangstig en de tranen zitten haar snel hoog, hopelijk geeft dat toch geen aanleiding tot verder pestgedrag. Mijn jongste die haar mama is maakt zich daar toch wel zorgen over dus ik nam de taak op me om uit te vissen of er nog meer gebeurt was. We waren in de speelhoek van het ziekenhuis en toen ik rechtstreeks informeerde zei ze ' Oma ik wil daar niet over praten.' Dus speelde we eerst wat en las ik wat voor. Misschien had ze wel gedacht dat papa en mama boos op haar waren, dat meisje was er immers niet bij toen ze zo boos waren. Via een omweg nog maar eens proberen. En ja ze vertelde precies wat oma ook al van mama had gehoord. En ook nog dat het meisje tegen alle kinderen had moeten zeggen dat ze niet meer stout zou doen. ' Als er nog iets gebeurt dan moet je het tegen oma vertellen, want oma gaat je helpen' zei ik om haar te laten merken dat ik niet boos op haar ben. Dat gaf vertrouwen. ' Oma ga je haar dan betoveren?' vroeg ze. Razend snel maalden mijn hersenen, wat moest ik hier nu op antwoorden. Vol vertrouwen keek ze me afwachtend aan. Ik kon haar toch niet teleurstellen en zei 'Ja maar natuurlijk doen we dat', en meteen rolde er een rijmpje over mijn lippen.

' Stoute meid

raak al je streken kwijt

wees lief voor alle kinderen

dan zal ik je niet hinderen.' 

Ik zag heel haar gezichtje open bloeien, al wilde ze nog wel even weten wat ' raak al je streken kwijt ' betekende. Tevreden met de uitleg verkneukelde ze zich stiekem al op het resultaat.

Iedereen kan toveren

Zeikblog

*Waarschuwing* Dit is een zeikblog! Je kunt nu nog weg! Verder lezen is geheel voor eigen risico! Dat u dat  maar even weet! Even geen Ta Da!

Heel mijn leven ben ik al gul, naar mensen die ik ontmoet, heb je het even niet en kan je daarom niet meedoen aan de gezelligheid, geen probleem, ik betaal wel. Kom erbij doe gezellig mee. Spullen die ik niet meer nodig had gaf ik altijd gewoon weg! Kinderen die niet mee op schoolreis mochten van de school omdat  hun ouders niet betaald hadden, ik trok mijn beurs. Zonder iets terug te verwachten. Nou ja ik zei alleen, als de situatie ooit omgekeerd is en jij kan het missen en je treft iemand die het even niet hebt doe dan net als ik, geef! 

Nu zit ik in de andere situatie, een paar maanden al en een paar keer al is er een vluchtige gedachte langs gekomen, die ik meteen weer wegwuifde, want je wilt immers niet zo over mensen denken dus stop je het weg. Maar gisteren stond die gedachte ineens te dringen en zorgde voor tranen in mijn ogen. Dus ik zeg het maar even, dan ben ik er ook van af. In al die tijd dat het financieel echt moeilijk gaat is er nog niemand (buiten mijn meiden om) geweest die ook maar één drankje voor me gekocht heeft. Want blijkbaar doe je dat alleen als je iets terug kunt krijgen. Zo zit de wereld dus in elkaar. Jammer genoeg weer een illusie armer en een ervaring rijker. Wie goed doet, goed ontmoet? Echt niet! Wet van drie? Whoehahaha de ballen.

 Ta Da! Tranen drogen meisje, weer verder met de orde van de dag! Straks weer iets vrolijks.

Papa's hoge hoed

Mijn ouders zestig jaar geleden op hun trouwdag. Mijn vader met zijn hoge hoed, het zal vast de enige keer zijn dat hij die droeg. Veel te lang moet ik mijn ouders al missen. En net zolang bewaar ik al wat spullen die van hen waren, mama's naaidoos, papa's hoge hoed, zijn wielrentrofeën en postzegelverzameling, haar knopendoos en broodtrommel en nog meer van die dingen en ook van opa en oma heb ik nog het een en ander en waarom eigenlijk. Ik heb nooit een moment gehad dat ik ermee in mijn handen zat en hen dichterbij voelde dan anders. Maar om de één of andere reden werden die dingen heilig en niet weggedaan. Valse sentimenten. Nu we ons eigen bezit eens flink onder handen aan het nemen zijn en wegdoen wat we eigenlijk niet nodig hebben, heb ik het gewaagd om papa's hoge hoed op marktplaats te zetten. Er werd meteen op geboden en overheen geboden. En toen kreeg we een mailtje van een jongen die de hoed wilde gebruiken voor een ontwerpproject hij bood 15€ het hoogste bod op dat moment. Het mailtje sprak mij aan en ik beloofde hem de hoed. Even later werd er zelfs 30€ geboden, maar beloofd is beloofd dus we hielden ons aan de afspraak. Onze koper waardeerde dat we dat deden en besloot ons nog iets tegemoet te komen. Voor 20€ veranderde een hoge hoed in een herinnering.

Bij mij ging terwijl ik aan dit blog aan het schrijven was de telefoon met heel blij nieuws wat ik nog even geheim moest houden. Vijf minuten later bleek al dat het toch uitgelekt was. Dus ik zal het niet van de daken schreeuwen maar ik licht wel een tipje van de sluier op. Mama had ze me gevraagd ga je mee een jurk uitzoeken? Zo'n jurk als mijn mama hier draagt. En zo komt alles weer bij elkaar.

Dus geheel onverwacht, kan ik iets afstrepen van mijn Ta Da! lijst. Ik heb iets via marktplaats verkocht! Misschien moet ik hetzelfde er nog maar eens opzetten, dat gaat goed zo.

De opa's ook met een hoge hoed.

Wat zag de Coolsingel er nog raar leeg uit in die tijd.

Nothing

Zo dat begint al goed, vandaag doen we helemaal niets. Tenminste niets van de Ta Da! lijst. Lekker een beetje keuvelen in huis, ideetjes voor mijn lijstje opdoen, beetje mediteren en naar muziek luisteren. Eens bedenken wat ik veranderen kan in huis. Nu we voorlopig niet kunnen verhuizen, moet ik eens kijken wat ik hier kan doen om het leuker te maken. Niet gek opkijken als ik straks toch ineens besluit om een klusje van mijn Ta da! lijst te doen, stonden er geen gordijnen op die nog gemaakt moesten worden?

Ik kreeg net het idee van de teaparty na het lezen van wat leuke recepten over cocktails met thee! Ik heb voor mijn verjaardag toch zo'n leuk boek gekregen; 'het vintage tea party boek', het is echt een super boek met leuke ideetjes voor allerlei soorten thee party's, van het ontbijt tot laat op de avond. Het is tenslotte altijd ergens op de wereld theetijd! Naast de recepten staan er ook nog leuke vintage styling tips in voor kapsel, kleding en entourage. Ik heb wel zin in een feestje, dus dat komt eraan. Tea Party's zijn echt wel Ta Da!

   

Mijn Ta Da! lijst groeit al lekker, ik hou het op twintig items, wil je weten welke en hoe ik het ga doen, kijk dan hier. Wil je zelf ook een Ta Da! lijst bij gaan houden en er over bloggen stuur dan even een berichtje naar mij, dan zet ik je op de blogrol.

Ta Da!

Ta Da! Nou er is echt helemaal niets Ta Da! Twee dagen terug nog wel, heerlijk zomer en barstens vol goede zin en ideeën. En ineens was het over, helemaal weg. Lief vroeg al wat er met me aan de hand was. Niets had ik gezegd, omdat ik ook geen aanwijsbare reden kon vinden. Maar dit is zo niet leuk, hier moet ik iets aan gaan doen. De Ta Da! moet terug.

Lijstjes? Lijstjes! Het geeft me nog niet echt een Ta Da! gevoel maar ik moet toch iets proberen. *Hmmm, denkt aan alle lijstjes die nooit afgemaakt zijn* Het wordt vast weer een complete mislukking! Maar wat geeft het? *Denkt aan alle plezier dat die onafgewerkte lijstjes toch ook weer hebben veroorzaakt* Wat de hek!?! (welk hek en waarom een hek?) Lijstjes maar dan anders? Iemand ideeën?

*Brainstormen* Wat wil ik? Wat is mijn doel? Korte termijn/lange termijn? Fun/praktisch? Creatief/productief? Spiritueel/down to earth? Ik wil in ieder geval Ta Da! dus ja ik ga weer aan de lijstjes met meer Ta Da! dan To Do! En deze week ga ik puzzelen wat er op mijn Ta Da! lijstje zal komen. Want één ding is zeker ik neem er mijn tijd voor, want op dit moment is tijd alles wat ik heb. Er over bloggen kom in ieder geval op het lijstje voor.

Ta Da!