Mijn ouders zestig jaar geleden op hun trouwdag. Mijn vader met zijn hoge hoed, het zal vast de enige keer zijn dat hij die droeg. Veel te lang moet ik mijn ouders al missen. En net zolang bewaar ik al wat spullen die van hen waren, mama's naaidoos, papa's hoge hoed, zijn wielrentrofeën en postzegelverzameling, haar knopendoos en broodtrommel en nog meer van die dingen en ook van opa en oma heb ik nog het een en ander en waarom eigenlijk. Ik heb nooit een moment gehad dat ik ermee in mijn handen zat en hen dichterbij voelde dan anders. Maar om de één of andere reden werden die dingen heilig en niet weggedaan. Valse sentimenten. Nu we ons eigen bezit eens flink onder handen aan het nemen zijn en wegdoen wat we eigenlijk niet nodig hebben, heb ik het gewaagd om papa's hoge hoed op marktplaats te zetten. Er werd meteen op geboden en overheen geboden. En toen kreeg we een mailtje van een jongen die de hoed wilde gebruiken voor een ontwerpproject hij bood 15€ het hoogste bod op dat moment. Het mailtje sprak mij aan en ik beloofde hem de hoed. Even later werd er zelfs 30€ geboden, maar beloofd is beloofd dus we hielden ons aan de afspraak. Onze koper waardeerde dat we dat deden en besloot ons nog iets tegemoet te komen. Voor 20€ veranderde een hoge hoed in een herinnering.
Bij mij ging terwijl ik aan dit blog aan het schrijven was de telefoon met heel blij nieuws wat ik nog even geheim moest houden. Vijf minuten later bleek al dat het toch uitgelekt was. Dus ik zal het niet van de daken schreeuwen maar ik licht wel een tipje van de sluier op. Mama had ze me gevraagd ga je mee een jurk uitzoeken? Zo'n jurk als mijn mama hier draagt. En zo komt alles weer bij elkaar.
Dus geheel onverwacht, kan ik iets afstrepen van mijn Ta Da! lijst. Ik heb iets via marktplaats verkocht! Misschien moet ik hetzelfde er nog maar eens opzetten, dat gaat goed zo.
De opa's ook met een hoge hoed.
Wat zag de Coolsingel er nog raar leeg uit in die tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten